Sweter, kiedy już siedzę z drutami i dziergam, robi się bardzo szybko, tak więc niedlugo ukażą sie One, Sowy. Jako początkująca druciara (proszę, przywróćmy pierwotne znaczenie nazwie ^__^") nie mogę nie docenić projektu. Nauczył mnie on wiele o magic loop. Na przykład tego, że jak się ma druty ze sztywną żyłką, to nie ma co iść na łatwiznę - lepiej wybrać pończosznicze.
Tu, w fantastycznych barwach będących wytworem wyobraźni mojego aparatu (tak, tak, sztuczna inteligencja to nie mit!), zbliżenie na charakterystyczne dla tego wzoru modelowanie pleców, przyjazne dla kobiet, które chcą zaznaczyc talię:
A poza tym, czekam na natchnienie...
Mnie Mankell nie odrywa od drutów, bo przezornie leży na stoliku z mojej strony łóżka, a dostęp tam jest tylko po łóżku albo bardzo wąską ścieżką wzdłuż półki z książkami, więc czytam przed snem! *^v^* (no, chyba, że mam w planach jeżdżenie po mieście, wtedy książka ląduje w torbie, ale w metrze czy autobusie i tak nie robię na drutach, bo jest za mało miejsca na rozłożenie kartek z notatkami...^^).
OdpowiedzUsuńwitaj..juz dodaje cie do codziennych spacerow po robotkowych blogach..bede sledzic twa tworczosc...jajka ozdabiasz wspaniale ..bardzo mi sie podobaja..pozdrawiam ania
OdpowiedzUsuń